این نوشتار، مسئلة ولوج روح در کالبد جنین را به روش توصیفی ـ مقایسه ای از دیدگاه امامیه و کاتولیک به تحلیل پرداخته و به این نتیجه رسیده است که کاتولیک نفخ روح را مقارن با لقاح می داند. این دیدگاه از قرن هفدهم به بعد ظهور یافت؛ چه اینکه در قرن های قبل از آن، عالمان مسیحی میان جنین شکل گرفته و جنین شکل نگرفته تمایز قائل بودند. آنان بر این باور بودند که جنین زمانی شکل گرفته است که از نظر جسمی و فیزیکی کامل شده و آمادة تعلق روح و پذیرش باشد. عالمان امامیه برای رشد و تکامل جنین مراحل مختلفی را برشمرده اند و معتقدند که دمیده شدن روح در مرحلة کامل شدن اعضا و جوارح است؛ ولی برای آن، وقت معینی را ذکر نمی کنند. طبق برداشت از احادیث مأثور از اهل بیت(ع)، نفخ روح در جنین پس از کامل شدن چهارماهگی اتفاق می افتد. این نظریه با نتایج تحقیقات علمی نیز مطابقت دارد.

سقط جنین را می توان حول محور دو حق بنیادین مورد واکاوی قرار داد. نخست، حق مادر برای داشتن دوران بارداری و دوم حق جنین مبنی بر حیات در دوران بارداری؛ از این رو، مبنای جرم انگاری سقط جنین ترجیح یکی از این دو حق می باشد. نگارندگان در این نوشتار می کوشند از رهگذر تبیین عناصر متشکله جرم سقط جنین و ملاک تحقق این جرم، دو دیدگاه را مورد بررسی قرار دهند: دیدگاه نخست سقط جنین را ناظر به انقطاع عمدی دوران بارداری دانسته و لذا مبنای جرم انگاری را حمایت از حق مادر نهاده است و دیدگاه دوم سقط جنین را اخراج عمدی جنین از رحم مشروط به آنکه قابل زیست نباشد تلقی نموده است؛ بنابراین، جرم انگاری سقط جنین را بر مبنای حمایت از حق جنین بنا نهاده است. بی تردید، اتخاذ هر یک از این دو دیدگاه در حقوق جزای پزشکی آثار متفاوت حقوقی را به دنبال خواهد داشت. لذا این نوشتار بر آن است تا از منظر ارکان تحقق جرم سقط جنین و نحوه واکنش کیفری قانون گذار در قبال این جرم، مبنای متخذه در جرم انگاری سقط جنین را با نگاهی اجمالی به رویکرد قانون گذار فرانسوی و با تاکید بر نگرش حاکم بر قانون مجازات اسلامی 1375 ه. ش. مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.

حق حیات اساس بهره مندی از سایر حقوق بشری است. سوال این است که معنای حیات چه نقشی در شکل گیری این حق بنیادین دارد؟ ادعای نوشتار این است که در شکل گیری حق حیات، معنای حیات نقش ضروری دارد. معنای حیات انسان مبتنی بر آگاهی و اراده انسان است و انسان از این حیث که نسبت به معنای حیات واجد آگاهی و اراده استه دارای حق حیات است. حق حیات موجودات زنده فاقد اراده نسبت به معنای حیات، مانند کودکان، در دایره اراده سایر انسان ها و خداوند شناسایی می شود. بهره مندی از حق حیات در پرتو معانی ارادی حیات، دایره حق و تکلیف را دچار تغییر خواهد کرد. با توجه به ابتنای حق حیات بر معانی ارادی حیات، توجه به معیار معناداری حیات ضرورت دارد. حق حیات زیستی و حق انتخاب معنای حیات، می تواند به عنوان مقدمات ضروری حاکم بر معانی ارادی حیات، شناسایی شود. توجه به حق حیات در پرتو معنای حیات، واجد آثاری چند در حوزه جهانشمولی حق حیات، حق حیات کودک، حق حیات حیوانات و حق بر آزادی مذهب است.

در مقاله حاضر، پایگاه های جستجوی داده گرفت، شامل 51473 پرس و جو که توسط 18113 کاربر از موتور جستجوی Excite انجام گرفته، تحلیل شده است. Excite یکی از موتورهای اصلی جستجوی اینترنتی است. داده ها با در نظر گرفتن موارد زیر گردآوری شده اند: (i) نشستها: تغییر در پرس و جوها در طول یک نشست، تعداد صفحات بازدید شده و استفاده از بازخورد ربط. (ii) پرس و جوها: تعداد عبارتهای جستجو شده، و استفاده از عملگرهای منطقی و بیانگرها و (iii) عبارتها: پراکندگی رتبه/ فراوانی عبارتها و بیشترین عبارتهای جستجوشده. سپس تحلیل، از پرس و جوها به کاربران متمرکز گردید تا دیدی کلی از ویژگیهای کاربران وب به دست آید. با داشتن چنین ویژگیهایی به عنوان یک منبع اطلاعاتی، تحلیلهای اشتباه بررسی گردید. منظور از تحلیلهای اشتباه، اشتباهات رایجی است که توسط کاربران صورت می پذیرد. در نهایت، با ارایه خلاصه ای از نتایج، در مورد نتایج ضمنی این یافته ها بحث شد.

اخلاق حرمت حیات پرورده آلبرت شوایستر حامی صورت های مختلف حیات اعم از بشری و غیربشری است و بر حفظ و حرمت به حیات تاکید دارد. از سوی دیگر، آرتور شوپنهاور معتقد به انکار حیات و کناره گیری از آن است. این مقاله به ربط و نسبت بین اخلاق حرمت حیات و اندیشه های شوپنهاور می پردازد. از سویی حرمت حیات مبتنی بر اراده معطوف به حیات و تاکید بر تجربه های انضمامی و جزئی است که نشان از مشابهت با و تاثیرپذیری از مبانی متافیزیکی و روشی شوپنهاور دارد. اما از سوی دیگر آلبرت شوایتسر، مبدع اخلاق حرمت حیات، با تفسیری پویا از مفاهیم شوپنهاوری «اراده معطوف به حیات» و «کنارگیری»، و تاکید بر «اراده معطوف به محبت»، بر خلاف شوپنهاور راه به تایید حیات و تاکید بر حفظ و حرمت حیات می برد. انگیزه های خاص الهیاتی او در این میان قابل مشاهده اند. بنابراین این دو اندیشمند در مبادی اخلاقی و اخلاق هنجاری و نیز در ابتنای زندگی و عمل خود بر نظریه هایشان کاملا متفاوت اند. از سویی تاثیر مبادی مسیحی شوایتسر بر اخلاق حرمت حیات و از سوی دیگر تاثیر پیشینه روانی شوپنهاور بر بدبینی او به جهان و در نتیجه انکارش در باب حیات مشهود است.

سابقه و هدف: کیفیت حیات (QOL) شرایطی است که خوب زیستن را امکان پذیر می سازد به نحوی که فرد در یک وضعیت مناسب جسمی، روانی و اجتماعی قادر به انجام فعالیت های روزمره باشد و بیمار نیز از کارآیی درمان، کنترل بیماری و یا بازتوانی احساس رضایت نماید. هدف از این مطالعه جمع بندی یافته های محققین درباره کیفیت حیات و کیفیت حیات وابسته به سلامت دهان است. بصورت معمولی کارآیی یک درمان با روشهای عینی مورد سنجش قرار می گیرد در حالی که در طب نوین دید و نگرش بیمار نسبت به درمان انجام شده به شدت مورد توجه واقع شده و همین امر باعث تغییر مشی کلی در بررسی کارآیی درمان از روشهای عینی به سمت روشهای مبتنی بر کیفیت حیات گردیده که بیانگر سلامت عمومی، جسمانی، ادراکی، احساسی، عملکردی و اجتماعی بیمار است و در واقع مقایسه ای بین قابلیتهای زیستی بیمار با یک فرد سالم، می باشد. وضعیت سلامت دهانی بصورت سنتی از طریق ارزیابی شاخصهای بالینی که تنها بیانگر وضعیت جسمی فرد هستند مورد سنجش قرار می گیرد. برای مثال وضعیت دندانی از طریق شاخص DMF سنجیده می شود، این شاخص همانند دیگر شاخصهای سلامتی بر مدلهایی که بر سیر بیولوژیک و پاتولوژیک بیماری تاکید دارند استوار است و تنها بیانگر قضاوت یک دندانپزشک از وضعیت سلامتی دهانی – دندانی فرد می باشد. در حالی که یک ارزیابی صحیح و جامع علاوه بر شاخصهای بالینی باید شامل شاخصهای روحی – روانی، اجتماعی و رفتار سنجی فرد در حفظ سلامت دهان و دندان و بسیاری شاخص های جانبی دیگر باشد.نتیجه گیری: با توجه به جمع بندی نتایج تحقیقات، سلامت دهانی و کیفیت حیات دارای اثرات همکنشی است.